Informatie over het boek:
Auteur: Pieter Koolwijk
Illustrator: Linde Faas
Uitgeverij: Lemniscaat
Bindwijze: Hardcover
Aantal pagina's : 246
ISBN: 9789047712503

Waar gaat het over?

Luna hoort stemmen die haar lastigvallen. Stemmen die niemand anders kan horen. Daarom zit ze in Huize Hoopvol. Toch is haar leven sinds kort iets beter: ieder weekend mag ze bij Ties logeren. Zijn ouders denken niet dat ze gek is. Bovendien is Gozert daar: de onzichtbare vriend van Ties, die Luna ook kan horen. Maar er komt een einde aan die fijne periode als Luna's moeder haar meeneemt naar het verlaten vakantiepark van haar vader. Daar is helemaal niets te beleven. Hoewel... Gozert is meegekomen. En het vakantiepark blijkt toch niet zo verlaten... 

Wat vind ik ervan?

Wat een prachtig verhaal!
Luna begint een beetje triest. De hoofdpersoon, Luna, zit in Huize Hopeloos en vindt het daar verschrikkelijk.
Ze kijkt dan ook enorm uit naar de weekendjes die ze mag logeren bij Ties, een vriend die ze heeft ontmoet in Huize Hopeloos.
Totdat haar moeder haar meeneemt naar het verlaten vakantiepark van haar vader.
Daar heeft ze gemengde gevoelens over, ze baalt er enorm van dat ze geen weekendjes meer bij Ties kan logeren, maar aan de andere kant vindt ze het ook prettig om niet meer in Huize Hopeloos te zijn.(eigenlijk heet het Huize Hoopvol, maar Luna vindt Huize Hopeloos een betere naam)
De ontwikkeling die de personages in het boek doormaken zijn prachtig om te zien, en dan vond ik met name de veranderende relatie tussen Luna en haar moeder prachtig om te lezen.
Het boek is spannend, en soms door de stemmen misschien een beetje eng, maar over het algemeen valt het wel mee.
Gozert is hártstikke leuk, stiekem denk ik dat we allemaal een vriend zoals Gozert nodig hebben, wat een aanstekelijke persoonlijkheid had hij.
Wat ook heel bijzonder was aan het boek, was de Mexicaanse feestdag waar je over leert, De Dag van de Doden.
Hoewel de naam van de dag een beetje griezelig klinkt heeft de auteur het op een gezellige manier weten over te brengen.
De schrijfstijl is ook heel fijn, niet te veel en niet te weinig dialoog, ook is het tempo perfect, waardoor het lekker wegleest!
Ook zijn de vrienden die Luna maakt, Rosalinde, Adriane en Roberto, geweldige personages!
Echt alles aan dit boek vond ik top!
De personages, de verhaallijn, de spanning en natuurlijk niet te vergeten de tekeningen!
Die passen perfect bij het verhaal en de kleuren die ervoor zijn gebruikt zijn perfect en geven zo'n heerlijk herfstgevoel!
Ik heb al een heleboel jeugdboeken gelezen, maar ik moet toch wel eerlijk toegeven dat deze voortaan stipt op nummer 1 staat!
Ik heb genoten van iedere bladzijde!

We willen de uitgeverij bedanken voor dit prachtige recensie exemplaar!