Informatie over het boek:
Auteur: Johan Ehn
Uitgeverij: Pelckmans
Bindwijze: Paperback
Aantal bladzijden: 351
ISBN: 9789463379731

 

 

Waar gaat het over?

Stockholm, 2014. Na zijn examens neemt Anton een baantje in de thuiszorg. Een van de ouderen bij wie hij langsgaat, is Alexander Kovac, een man van bijna honderd die niets zegt en die weigert zijn keuken uit te komen. Tijdens een van zijn bezoekjes ontdekt Anton dat Alexander met hem probeert te praten door met zijn stok te bonzen en hij leert hem langzaam beter kennen. Dan vindt Anton in de woonkamer oude foto’s van paarden en circusartiesten. En een brief van de Gestapo. Wat heeft Alexander Kovac allemaal meegemaakt?

Tsjechoslowakije, 1926. Twee jongens groeien op in een kindertehuis. Nadat een van hen mishandeld wordt, rennen ze weg en sluiten ze zich aan bij een circus waar ze hun fantastische acrobatische kunsten uitvoeren. Het circus brengt ze naar Berlijn en de legendarische, grensverleggende club Eldorado. Terwijl de jongens langzaam ontdekken wat ze eigenlijk voor elkaar voelen, grijpen de nazi’s de macht en verandert de wereld om hen heen in een razend tempo.

 

 

Wat vind ik ervan?

Wij hadden de eer om een vooruit exemplaar van de uitgeverij te ontvangen.
De inhoud van het boek sprak ons meteen aan, dus toen het boek op de deurmat viel begon ik er al vrij vlot in.

De Paardenjongens is een deels historisch verhaal.

 

In het historische deel lezen we over de twee jongens Sascha en Janek.
In het deel over het heden lezen we over Anton en Alexander.

In het begin kwam ik vrij moelijk in het verhaal. Misschien dat dit komt doordat het een genre is dat ik niet heel veel lees, maar ik moest echt even mijn best doen om erin te komen.

Toen ik er eenmaal in zat las het best goed weg, ook doordat het verhaal erg interessant is.

 

Het liefst las ik vanuit de tijd van Anton, dus het heden, ik merkte dat ik door zijn delen gewoon wat makkelijk heen las.
Matilda vond ik ook een erg tof personage, dus ook dat hielp daaraan mee.

Wat ik wel vervelend vond aan dit boek waren de sprongen tussen heden en verleden.

Iedere keer als ik net in het ene verhaal zat, moest ik weer terug naar het andere verhaal.

 

Desondanks zijn beide "delen" wel ontzettend interessant en denk ik dat het wel een boek is dat bij liefhebbers van dit genre in de smaak gaat vallen.

De paarden waarover je door het hele boek heen leest vind ik dan ook een ontzettend tof element.

 

Ik weet niet waarom, maar ik kan altijd genieten van paarden in verhalen :)

Het zijn stuk voor stuk inspirerende personages die we volgen. Elk met een eigen verhaallijn, de één indrukwekkender en tragischer dan de ander.

 

Al met al een boek dat misschien niet helemaal voor mij is weggelegd, maar waarvan ik denk dat liefhebbers van dit genre de bladzijdes niet snel genoeg kunnen omslaan!

 

 

 

 

 

We willen de uitgeverij bedanken voor het vertrouwen en het recensie exemplaar!