Titel: Mate

Auteur: Ali Hazelwood

Uitgever: Van Goor

Bindwijze: Paperback

ISBN: 9789000400843

Prijs: 22,99

 Mate was weer zo’n boek dat me compleet in zijn greep had. Ali Hazelwood heeft dat magische vermogen om je binnen één hoofdstuk een andere wereld in te trekken — donker, gevaarlijk, sensueel én tegelijk verrassend warm. En ja, ik blijf het zeggen: als deze vrouw een boek zou schrijven over een zure appel met een identiteitscrisis, zou ik het nog steeds lezen.

In Mate volgen we Serena Paris, de allereerste kruising tussen mens en Weerling. In theorie had zij de vrede moeten brengen tussen mensen, Vampyrs en Weerlingen. In werkelijkheid wordt ze door iedereen opgejaagd alsof ze een levende trofee is. Hazelwood beschrijft Serena’s constante gevoel van dreiging en isolatie zo beeldend dat je haar vermoeidheid en alertheid bijna zelf voelt. Ze is dapper, slim, eigenwijs op precies de goede momenten — het soort personage dat je meteen in je hart sluit.

Wanneer ze uiteindelijk bij de roedel van Koen Alexander terechtkomt, verandert de hele dynamiek van het verhaal. Koen is de alfa van de roedel, gewend aan macht, verantwoordelijkheid en gevaar. Maar waar je misschien zou verwachten dat híj degene is die zich volledig op Serena stort, draait Hazelwood het heerlijk om: Koen probeert juist afstand te bewaren. Hij moet wel. Waarom ga ik natuurlijk niet verklappen, daarvoor zul je toch echt zelf het boek moeten lezen ;) (en geloof me, daar krijg je geen spijt van). Hoe de romance tussen Serena en Koen zich op deze manier ontwikkelt vond ik erg goed om te lezen.

Het maakt de chemie tussen de twee juist realistisch. eigenlijk willen ze beide toegeven aan de aantrekkingskracht die er is, maar geen van beiden kunnen ze. Het is een slow burn waarbij je voelt dat ze naar elkaar toe bewegen, zelfs als ze allebei redenen hebben om dat niet te doen. Die geladen stiltes, die blikken die nét te lang duren, die momenten waarop Koen zich probeert terug te trekken en Serena dat doorziet… Het is precies het soort romance die Hazelwood zo ongelooflijk goed kan opbouwen. Niet gehaast, niet overdreven, maar subtiel, vol spanning en uiteindelijk onvermijdelijk.

Hazelwoods schrijfstijl is weer heerlijk beeldend. Ze schrijft alsof ze met een camera door haar eigen wereld beweegt: je ziet de bossen, de roedel, de dreiging in de lucht; je voelt de spanning tussen de soorten. Alles is levendig zonder dat het overweldigend wordt. Dit is precies waarom Mate een must read is voor elke fantasyfan — ook als je normaal vooral romantiek leest.

Het verhaal bevat daarnaast een langzaam ontvouwend geheim uit Serena’s verleden dat het plot echt die extra laag geeft. Het zet alles op scherp en maakt duidelijk dat Serena niet alleen wordt opgejaagd vanwege wie ze is, maar ook vanwege wat ze misschien weet — of beteként. Dat deel van de story pacing werkt fantastisch: net genoeg mysterie om je te laten doorlezen, nooit zoveel dat je verdrinkt in informatie.

En hoewel Mate prima los te lezen is, vond ik het persoonlijk heel fijn dat het eerste deel, Bride, nog vers in mijn hoofd zat. De wereld, de facties, de spanningen — en vooral Misery en Lowe — voelen dan gewoon rijker. Hazelwood schrijft de delen wel zo dat je ze apart kúnt lezen, maar de leeservaring wordt echt beter als je de reeks volgt.

Conclusie: Mate is intens, romantisch, gevaarlijk, meeslepend en precies het soort boek waarvan je spijt krijgt dat je het zo snel uit hebt. Serena en Koen vormen een duo dat nog dagen in je hoofd blijft zitten. Dit boek heeft alles: worldbuilding, spanning, humor, angst, warmte en romance die je hart net even sneller laat slaan.

Beoordeling: 5 / 5