Achterflap: 

Noodgedwongen accepteert Lisa een baan als inwonende nanny. Ze moet wel, want na een heftige relatiebreuk staan zij en haar dochtertje op straat. Gelukkig blijkt Bo, het meisje voor wie ze moet zorgen, een schatje. Toch bekruipt haar al snel een unheimisch gevoel. Is die extreme bezorgdheid van Bo’s moeder wel normaal? En waarom wordt het meisje elke nacht gillend wakker? Wanneer Lisa merkt dat er iemand aan haar spullen komt en ze dreigende appjes ontvangt, wordt het duidelijk: iemand wil haar uit de buurt hebben. Ze moet hier weg, maar kan ze de weerloze Bo wel achterlaten? 

 

Mening: 

Normaal gesproken lees ik niet zoveel Thrillers, maar na de Perfecte Engel gelezen te hebben, wil ik er veel meer lezen, en dit is waarom: 

De Perfecte Engel is een boek waar je vanaf de eerste bladzijde meteen het verhaal wordt ingesleurd, en je simpelweg niet het boek weg kan leggen omdat je moet weten wat er verder gebeurt. 

Eva Nagelkerke heeft een ontzettend fijne schrijfstijl waardoor het boek heel vlot wegleest, en ze weet het verhaal spannend te houden door plotwendingen die je niet aan ziet komen. Steeds als ik dacht dat ik wist hoe het verhaal in elkaar zat, gebeurde er iets waardoor ik weer terug bij af was, en opnieuw moest gaan bedenken wie de 'dader’ was. Hierdoor wil je door blijven lezen, alleen om maar te weten wat er nou eigenlijk echt aan de hand is. 

De personages in De Perfecte Engel hebben veel diepgang, en zijn dus zeker niet te oppervlakkig. Zo vond ik Bo echt een schatje. 

Het enige wat ik persoonlijk minder fijn vond is dat als er gewisseld werd vanuit wie je las na een hoofdstuk, dat er ook gewisseld werd van perspectief.  Dit gebeurde uit de stukjes vanuit Bo, die werden geschreven in ik-perspectief, terwijl alle andere hoofdstukken die vanuit Lisa werden geschreven in een hij/zij- perspectief stonden. Dit was voor mij namelijk steeds erg schakelen. 

De perfecte Engel is een Superspannende Thriller die je bijna niet weg kan leggen.