Recensie: Meisje van Glas

Titel: Meisje van Glas

Auteur: Bjorn van den Eynde

Uitgever: baeckensbooks

Bindwijze: hardcover

ISBN:9789464290035 

 

Dit is waar het boek over gaat:

Het eiland Murano is in rep en roer. Twee tieners uit de Italiaanse ‘stad van glas’ verdwijnen en verschijnen weer op gruwelijke beelden. Roberto Scola kan zijn vriendin Helena Floros niet redden, wanneer een verborgen foltertuig zich van binnen in haar arm een weg naar buiten snijdt. De zeventienjarige Poolse immigrante Aniela Orkan wordt hoofdverdachte, omdat zij enkele tieners uit haar school niet mis te verstane dreigbrieven stuurde. Het enige probleem: Aniela had een jaar geleden een zwaar auto-ongeval en zit sindsdien in een zorgcentrum. Ze praat niet meer en reageert op geen enkele prikkel. Toch lijken de verhalen afgebeeld op haar glasramen model te staan voor nog meer gruwelijke feiten. Wanneer Team Mortis jeugdspionnen Jordy Smith en Megan Ryan op afschuwelijke wijze vermoord worden in de nasleep van hun onderzoek in Murano en Polen, vraagt Nielsen aan zijn nichtje Erika om samen het onderzoek voort te zetten. Voor Nielsen staat er immers meer op het spel dan de waarheid...

 

 

Dit is wat ik ervan vond:

Meisje van Glas is het twaalfde deel in de team mortis serie. eerder dit jaar las ik het elfde deel in de serie, Stille Waters. dat verhaal vond ik echt enorm goed, dus ik kon niet wachten om Meisje van Glas te lezen!

Ook dit deel vond ik geweldig om te lezen. het was super leuk om weer te lezen over de personages uit de vorige boeken. in dit boek is er weer een spannende case die de vier leden van team mortis moeten oplossen. in Meisje van Glas leer je de personages nóg beter kennen, waardoor het boek automatisch meer diepgang krijgt. dit is heel fijn om te lezen, want het verhaal is niet te oppervlakkig.

De schrijfstijl van Bjorn van de Eynde is ontzettend fijn om te lezen, hij beschrijft alles enorm goed en gedetailleerd, ook bloederige scènes. (hier moet je wel tegen kunnen) Deze details komen uiteindelijk echt goed samen, waardoor het boek echt een geheel is. Wat ik ook een erg leuk detail vond, was het glas, wat als een soort leidraad het hele verhaal verbond. het glas kwam steeds weer terug in het verhaal.

het enige wat ik wel wat lastig vond was om in het verhaal te komen, ik kon het eerste stuk van het boek wat minder mijn concentratie erbij houden, maar eenmaal in het verhaal leest het boek als een trein, en is het razend spannend!

Wat ik ook nog even gezegd wil hebben is hoe bizar mooi de cover van dit boek is, hij past echt perfect bij het verhaal!

al met al heb ik echt wel genoten van dit verhaal, en ik kan niet wachten om meer te lezen over Team Mortis!

beoordeling: 4/5